Jeszcze przed chwilą czułam grunt pod stopami, a teraz czuje jak wolność plącze mi włosy.
Rzeka Aslan z góry wyglądała pięknej niż zwykle woda przybrała piękny kolor.W wodzie odbijały sie jasne refleksy blasku księżyca.Chłodny strumień powietrza przyjemnie muskał mnie po twarzy.Wampiry nie mają takich bajerów.Po chwili byliśmy już nad moim domem, rozpoznałam mój dach wśród koron drzew.Podczas lądowania poczułam lekki dreszczyk, ale kiedy moje stopy dotknęły ziemi...wraz z tym dotykiem przypomniały mi się chwile z przed kilku minut.Odeszłam w pewną odległość od Jev'a.Lecz coś kazało mi się zatrzymać.Odwróciłam się w jego stronę,skrzyżowałam ręce i przez moment patrzeliśmy sobie w oczy.Tak bez wyrazu.Po chwili milczenia wzięłam głęboki oddech.
-Dziękuje.
Dziękuje ci za to,że wytrzymałeś zachowanie pieprzonej księżniczki przez te cholerne 3 dni. Dziękuje ci za to,że wyciągnąłeś mnie z tej popapranej sytuacji. Dziękuje ci za to, że nie byłeś facetem który zagadał do mnie z myślą "Przelecą ją dziś, a jutro do widzenia!" Dziękuje ci za to, że nie jesteś popierdolonym dupkiem do których miałam tak ogromne szczęście.-wrzasnęłam z całego gardła.Nawet nie czułam kiedy łza popłynęła mi po policzku.Natychmiast ją otarłam i zadrwiłam z siebie.Po moich słowach nie spojrzałam na niego.Nie potrafiłam.Nawet nie wyobrażałam sobie jego wyrazu twarzy.Byłam mu wdzięczna za to, że mimo mojego chamstwa z którym trudno wytrzymać mimo wszystko był.Przez to mogę spokojnie stwierdzić jego uczciwość i rzetelność.Nie jest dupkiem i to już wiedziałam.Pozostawał tylko fakt,że jestem zołzą.Zołzą, której nic się nie należy.Zdałam sobie sprawę, że już chyba nic mnie nie zmieni, a jego nie będę skazywać na katusze.Kiedy myślałam o nim przechodziły mnie dreszcze, ale nie były typowe...te akurat były miłe.
Kiedy chwyciłam już za klamkę drzwi i kiedy już ja nadusiłam spojrzałam na niego ostatni raz po czym przekroczyłam próg domu.
?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz